(بِسْمِ اللَّهِ، وَالْحَمْدُ لِلَّهِ، } سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ{ ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، الْحَمْدُ لِلَّهِ، اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، اللَّهُ أَكْبَرُ، سُبْحَانَكَ اللَّهُمَّ إِنِّي ظَلَمْتُ نَفْسِي فَاغْفِرْ لِي، فَإِنَّهُ لاَيَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ).

1 – Аллоҳ номи билан. Аллоҳга ҳамд бўлсин. «Бизларга бу (кема ёки от-улов)ни бўйсундириб қўйган Зот (яъни, Аллоҳ барча айбу нуксондан) покдир. Бизлар ўзимиз бунга қодир эмас эдик. Шак-шубхасиз бизлар (барчамиз) Парвардигоримизга қайтгувчидирмиз». (Зуҳруф: 13). Ҳамд Аллоҳгадир. Ҳамд Аллоҳгадир. Ҳамд Аллоҳгадир. Аллоҳ улуғдир! Аллоҳ улуғдир! Аллоҳ улуғдир! Эй Аллоҳ! Сен барча айбу нуқсондан покдирсан. Албатта, мен ўзимга зулм қилдим. Мени мағфират этгин. Сендан ўзга гуноҳларни мағфират этгувчи йўқ. (Абу Довуд ва Термизий ривояти).