قَالَ r : ( إِذَا عَادَ الرَّجُلُ أَخَاهُ الْمُسْلِمَ مَشَى فِي خِرَافَةِ الْجَنَّةِ حَتَّى يَجْلِسَ، فَإِذَا جَلَسَ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةُ، فَإِنْ كَانَ غُدْوَةً صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُمْسِيَ، وَإِنْ كَانَ مَسَاءًا صَلَّى عَلَيْهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ حَتَّى يُصْبِحَ ) .

1 – Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: Агар киши (бемор ётган) мусулмон биродарини кўргани борса, то ўтиргунича жаннат муваси (боғи)да юради. Ўтирган чоғида уни раҳмат қоплайди. Агар эрталаб борган бўлса, то кеч киргунга қадар етмиш минг малак унга дуо-салот айтади. Агар кечда борган бўлса, тонггача етмиш минг малак унга дуо-салот айтади. (Термизий, Ибн Можа ва Аҳмад ривояти).