( سُبْحَانَ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ ) ثَلاَثَ مَرَّاتٍ، وَالثَّالِثَةُ يَجْهَرُ بِهَا وَيَمُدُّ بِهَا صَوْتَهُ، يَقُولُ: [ رَبِّ الْمَلائِكَةِ وَالرُّوحِ ] ).

"Субҳанал-Маликил-Қуддус, роббил-Малааикати вар-руҳ"

1 - (Айбу нуқсондан пок) Қуддус, Малик (подшоҳ барча айбу нуқсондан) покдир. Уч марта айтади. Учинчисида овозини чиқариб, чўзиброқ айтадики, (Малоикалар ҳамда Рух Парвардигори!) (Насоий, Доракутний ва бошқалар ривояти. қавс ичидаги кўшимча Доракутнийники).

( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوْذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ، أَنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ).

2 – Эй Аллоҳ! Мен Сенинг розилигинг билан менга ғазаб қилишингдан паноҳ беришингни, авфу-кечиришинг билан мени азоблашингдан паноҳ бершингни сўрайман. Мен Сендан менга Ўзингдан (ғазабингдан) паноҳ беришингни тилайман. Сенга бўлган ҳамду санонинг хисобига етолмайман. Сен ўзингга сано айтганинг кабидирсан. (Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Можа ва бошқалар ривояти).

( اللَّهُمَّ إِيَّاكَ نَعْبُدُ، وَلَكَ نُصَلِّي وَنَسْجُدُ، وَإِلَيْكَ نَسْعَى وَنَحْفِدُ، نَرْجُو رَحْمَتَكَ، وَنَخْشَى عَذَابَكَ، إِنَّ عَذَابَكَ بِالْكَافِرِينَ مُلْحَقٌ، اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْتَعِينُكَ، وَنَسْتَغْفِرُكَ، وَنُثْنِي عَلَيْكَ الْخَيْرَ، وَلاَ نَكْفُرُكَ، وَنُؤْمِنُ بِكَ، وَنَخْضَعُ لَكَ، وَنَخْلَعُ مَنْ يَكْفُرُكَ).

3 – Эй Аллоҳ! Сенга ибодат этурмиз ва Сен учун намоз ўқиб саждалар қиламиз. Сен томон (яқин бўлиш учун) ҳаракат этиб, Сенга ошиқамиз. Раҳматингдан умидвормиз, азобингдан қўрқамиз. Албатта, азобинг кофирларга етгувчидир. Парвардигоро! Биз Сендан мадад сўраймиз, мағфират тилаймиз. Сенга яхши сано-мақтовлар айтамиз. Сенга кофир бўлмаймиз. Сенга иймон келтириб, итоат этамиз ва Сенга кофир бўлган кимсаларни тарк қиламиз. (Байҳақий ривояти).